بیابیا که فدای توجان جان گردم
فرازبرج یقین ٬عاری ازگمان گردم
بخواه تازلباس خودی برون آیم
بگوچگونه شوم تا من آنچنان گردم
مرادوصل غریبان به یمن دولت تست
به یمن دولت جاوید٬جاودان گردم
غبارآینه دل به اشک می شویم
که باتویکدل ویک روی ویکزبان گردم
صدای پای ترا گربه گوش جان شنوم
به جستجو پی هرسایه ای دوان گردم
حدیث زندگی اززنده شهیدان پرس
فدای آن همه لطف وصفایشان گردم
اگرچه شاخه حشکم فتاده٬بی بروبار
"امید"آنکه زابرکرم جوان گردم
این شعررا سال ۱۳۶۲ سروده ام.تحت تاثیرمطالعه کتاب تاریخ بیهقی .درروزگار عزت وشرافت هموطنان با ایمانم دربرابر تهاجم نظامی دولت بعثی عراق ودرستایش همه عاشقان واقعی این مرزوبوم....(امید مسعودی)
نظرات شما عزیزان: